8. marta 1857. godine u New Yorku su u štrajk stupile radnice fabrike tekstila, zahtijevajući bolje uslove rada za žene. Na isti dan, na istom mjestu samo 51-godinu kasnije, ponovo je došlo do štrajka žena. Radnice su najprije bile zatvorene u fabrici, iz koje nisu mogle izaći, a potom je izbio požar. Požar u kojem je izgorilo 129 žena. U sjećanje na ovaj događaj, godinu dana kasnije u New Yorku je po prvi put obilježen 8.mart, Dan žena.
1910. u Kopenhagenu, na Drugoj internacionalnoj konferenciji žena dogovoreno je da se jedan dan u martu proglasi Danom borbe žena za njihova prava. Tako je za prvi međunarodni Dan žena najprije proglašen 19. a ne 8. mart. Naime, tada su žene Njemačke, Danske, Austrije, Švicarske i Amerike zatražile pravo glasa.
U Njemačkoj je tako, Klara Cetkin izvela milion ljudi na ulice. 1912. su i žene u Francuskoj zatražile da dobiju pravo glasa, u koje spada i pravo da budu izabrane, a potom i žene u Holandiji, Švedskoj i godinu dana kasnije, dakle 1913. u Rusiji.
8. marta 1916. u Petersburgu, žene zaposlene u tekstilnoj industriji stupile su u štrajk. Ovaj štrajk doveo je kasnije do izbijanja februarske revolucije u Rusiji. Na Drugoj međunarodnoj konferenciji žena u Moskvi, 1921. odlučeno je da se 8. mart, u cijelom svijetu proglasi Danom žena. Na ovaj dan podsjeća se na njihovu dugogodišnju borbu, u kojoj su najveći uspjesi bili uvođenje 8-časovnog radnog vremena, ujednačavanje plata za muškarce i žene, ali i zaštita majki, te uvođenje porodiljskog odmora.
